به گزارش مشرق، پس از ماهها بلاتکلیفی گزینه وزارت علوم و خالی ماندن سکان این نهاد آموزشی در ابتدای سال تحصیلی ۹۶، بالاخره منصور غلامی، رئیس دانشگاه همدان به عنوان گزینه پیشنهادی به مجلس معرفی شد؛ چهرهای که از همین ابتدا محل چالش و اختلاف زیادی شده است، از یکسو هیاهوی اعتراضی اصلاحطلبان و از سوی دیگر تجمعات دانشجویان در فضای دانشگاهی کشور!
فارغ از نقد جدی بر تأخیر بیش از حد رئیسجمهور برای معرفی وزیر علوم، نگاهی کوتاه بر سوابق گزینه انتخابی نشان میدهد که ظاهراً غلامی ادامهدهنده راه اصلاحطلبان در وزارت علوم خواهد بود؛ تندروهایی که در دوران تصدی مسئولیتشان، شتاب رشد علمی در دانشگاهها به شدت افت کرد و بدسلیقگی در انتخاب مسئولان و تغییرات اتوبوسی در وزارتخانه و دانشگاهها، قطب تولید علم را به قطب سیاسیبازی تغییر داد.
اما در این میان مخالفت و هیاهوی اعتراضی جریان اصلاحطلب (چه در مجلس و چه خارج از مجلس) نسبت به گزینه پیشنهادی شایان توجه است. آنها غلامی را همسو با مشی اصلاحطلبی نمیدانند و معتقدند در زمان ریاستش بر دانشگاه همدان، ممانعتها و سختگیریهایی را نسبت به دانشجویان به خصوص آنان که اصلاحطلب بودهاند، انجام داده است. مجلسیهای اصلاحطلب هم با موضعی انفعالی و خنثی روند موافقت و مخالفت را معطوف به جلسه دفاعیات در روز رأی اعتماد کردهاند.
جالب اینجاست که برخی شنیدهها حکایت از این دارد که اصلاحطلبان در راستای فضاسازی صوری در مخالفت با گزینه پیشنهادی به سراغ برخی تشکلهای دانشجویی نیز رفتهاند تا در جهت منافع سیاسی خود آنها را در این زمینه نیز فعال کنند. مخالفتی که بیشتر و شاید هم فقط «دعوای زرگری» است. این جریان در حالی فضای مجازی را مملو از هشتگ مخالفت کرده است که اسناد موجود نمایانگر نام غلامی در بین موافقان متحصنان مجلس ششم بوده است؛ غلامی خود در مصاحبهها گفته است: «اصلاحطلبم و راه فرجیدانا را ادامه میدهم.» غلامی که ادعا میکند برنامه تقدیمی وی به مجلس حاصل خرد جمعی و مورد توافق دانشگاهیان کشور است، در مصاحبهها اظهاراتی را میگوید که دقیقاً مهر تأیید مشابهت همراهی با افرادی چون فرجیدانا است. آنچنان که غلامی میگوید: «شخصیت من بهگونهای است که اجازه نخواهم داد در کارم دخالت شود» و این دقیقا همان راهی است که فرجی دانا طی کرد و همواره با بیتوجهی به هشدارها و تذکرات نمایندگان مجلس، بر انتصابات جنجالبرانگیز خود پافشاری میکرد.
غلامی نیز همچون فرجیدانا به استقلال و فضای باز در دانشگاه معتقد بوده و در سخنان خود اظهار داشته است: «به فضای آزاد در دانشگاهها و ایجاد کرسیهای آزاداندیشی و نظریهپردازی معتقدم و از هرنوع تشکل سیاسی که در چارچوب آییننامههای موجود دانشگاهی بخواهد فعالیت کند، حمایت میکنم.» چنانچه در زمان صدارت تندروها نیز به اسم فضای باز در دانشگاهها، هرآنچه گسلهای قومی و گروهگرایی و باندبازی در دانشگاهها بود، بروز و ظهور یافت. خلاصه آنکه آنچه بر اساس مشابهت و سوابق سیاسی و عملی نشان میدهد، به نظر میرسد مخالفت و بیمهری صوری اصلاحطلبان به وزیر پیشنهادی علوم به این دلیل است که در گام اول برای گذر از رأی اعتماد از رقیب حساسیتزدایی کنند و در گام دوم هزینه اشتباهات آینده غلامی در وزارت علوم را نپردازند.
منبع: روزنامه جوان